«نظام آفرینش به گونهای طراحی شده است که هر موجودی در آن مسئولیتی دارد. این مسئولیت با طبیعت و کیفیت وجودش تناسب کامل دارد. زیرا؛ ایفای هر مسئولیتی متوقف بر عطایا و مواهب مناسب و لازم برای آن مسئولیت است. پروردگار جهان بر اساس دادههای طبیعی و فطری انسان مسئولیتهایش را تنظیم فرموده است و با اعطای اختیار، انسان را در انتخاب راه آزاد گذاشته است.
دست تدبیر آفرینش عفت و حیا را در نهاد زن، فطری ساخت؛ بنابراین ایفای همه مسئولیتهای زن متوقف بر حفظ این امر فطری است؛ بههمین جهت خداوند حجاب را واجب نمود تا امر درونی با حفاظ بیرونی محفوظ گردد و زن برای انجام وظایف طبیعی اجتماعی خود مهیا شود. آری خداوند میخواهد این موجود لطیف را با حجاب بینند و او را با این پوشش دوست دارد. چه زیباست پیوند میان خدا و بندهاش! به همین جهت آنگاه که زن در پیشگاه معبودش حاضر میگردد و به نمازی میایستد تا با خدایش سخن بگوید، باید حجاب را به طور کامل رعایت نماید تا نماز و نیایشش صحیح بوده و مقبول خداوند قرار گیرد»
(خمینی، ج 1، ص 142).
بدینسان حجاب از خود بیگانگی جلوگیری میکند و مقدمه خودشناسی و در نتیجه خداشناسی و قرب به حق تعالی میگردد.
حجاب پرچم اسلام است و زنان پرچمدار آن؛ حجاب تعظیم شعائر اسلامی است: «ذَلِکَ وَمَن یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَی الْقُلُوبِ» (حج: 32): و هر کس شعائر خداوند را تعظیم کند، این امر نشانه پاکی قلب و تقوای درونی اوست.
بنابراین حجاب بهترین و تنها لباس حضور در پیشگاه پروردگار است
(محمدی آشنایی، 1370، ص 80).
رعایت حجاب 1. پاسخی است به ندای درونی فطرت؛ 2. نشانه تمدن است نه ارتجاع؛ 3. در همه ملل رواج دارد و فرهنگ ملی ماست؛ 4. شخصیت و احترام زن را فزونی میبخشد؛ 5. مایه سلامت جسم و آرامش روانی است؛ 6. مجوز ورود زن به جامعه است نه مانع آن؛ 7. باعث استحکام و افزایش نهاد خانواده میباشد؛ 8. عامل استواری جامعه و زمینهساز ترقی آن میباشد؛ 9. احیاگر ارزشهای متعالی میباشد؛ 10. جاذبه زن را بالا میبرد و استعدادهای ادبی را شکوفا میسازد؛ 11. اجرای قانون الهی است و رضایت خداوند را به همراه دارد (همان، ص 105).
