امروزه شناخت انسان موضوع تحقیقات وسیع و دامنه‏داری است که با اشتیاق دنبال می‏شود؛ ولی هنوز هزاران سؤال درباره انسان بی‏پاسخ مانده است و به قول دکتر الکسیس کارل، همچنان «موجودی ناشناخته» است.

موریس مترلینگ که برکسول فیلسوف معروف، او را سقراط عصر حاضر نامیده است، می‏گوید: من چقدر باید تکرار کنم که چیزی نمی‏دانم و چقدر باید تکرار کنم که هیچ کس چیزی نمی‏داند؛ زیرا اگر کسی چیزی می‏دانست، تا کنون دانستی‏ها را به همه گفته بود و همه از اسرار جهان مطلع می‏شدند.

به همین جهت تنها قوانین الهی که با احاطه کامل بر ابعاد وجودی انسان و ارزیابی همه‏جانبه و همسو با سیر تکامل هستی وضع می‏گردد، خواهد توانست سعادت انسان را تأمین نماید. مسلما پیروی قوانین الهی فواید بی‏شماری را برای جامعه به ارمغان خواهد آورد و نادیده گرفتن هر یک از آن پیامدها و زیان‏های بی‏شماری را به دنبال خواهد داشت. آری بهترین آفریدگار برای بهترین آفریده، بهترین قانون را برای تنظیم زندگی ارائه کرده است. [یکی از این قوانین قانون حجاب است] که از احکام ضروری اسلام می‏باشد و همه فرق اسلامی به آن اعتقاد داشته، بلکه هر کس با اسلام اندکی آشنایی داشته باشد آن را جزء اولین قوانین الهی می‏یابد که با توجه به اهمیت حجاب، قرآن و روایات تأکید فراوانی بر حفظ آن نموده‏اند و فقهای شیعه منکر او را محکوم به کفر دانسته‏اند. بی‏تردید قوانین الهی از تنگ‏نظری و کوته‏بینی، سطحی‏نگری و تعصب مبرا می‏باشد و برای خود فلسفه‏ای دارد (محمدی آشنایی، 1370، ص 32).

امام خمینی رحمه‏الله در مورد حجاب می‏فرماید: «اصل حکم حجاب از ضروریات است و منکر آن حکم منکر ضروری را دارد و منکر ضروری محکوم به کفر است؛ مگر اینکه معلوم باشد که منکر خدا یا رسول نیست» (همان).